මේ ගෞතම බුද්ධ රාජ්‍යයයි...........2600 බුද්ධ ජයන්තිය.

අපිට ගොඩක් වෙලාවට බුදුහාමුදුරුවෝ මතක් වෙන්නෙ එක්කො අපිට වැරදුනාම,නැත්නම් අපිට දුකක් කරදරයක් උනාම,පිහිටක් ලබගන්න ,ඒත් නැත්නම් සුබ කටයුත්තකට කලින් ආශිර්වාදයක් ලබගන්න...

ඒත් කමක් නැ..එහෙම හරි මතක් වෙනවනම් ඒත් අපේ ගොඩක් අයට පිහිටක් ලබගෙන කලෙත් එක්ක ඒකත  අමතක කරනව...
නමුත් බුදුහාමුදුරුවෝ කාටවත් පිහිටක් ලබගන්න ඉන්න ගැලවුම් කරුවෙක් නෙවේ...උන්වහන්සේ මැවුමකරුවෙකුත් නෙවේ.. 
අපේ ගැලවුම්කරු,මැවුම්කරු වෙන්නෙ අපිමයි.
ඒ අපි උන්වහන්සේ දෙසූ ඒ අසමසම වු ධර්මයේ හැසිරීමයි
වේගයෙන් ඇදී යන්නෙ අපි කොහාටද??මම ගැන පමනක්ම සිතමන්,ආගම ධර්මය අමතක කරමින් අපි යන මෙ ගමන කෙලවරවන්නේ අපි අපිවම විනස කරගෙන.
ඉතින් 2600 ක් වූ බුද්ධ ජයන්තියේදි මම ලබාගත්ත දේ ඔබත් එක්ක බෙදා ගන්න මට හිතුන.

අපි අනාවබෝධය නිසා මුලා වෙනවා,මේ දේ හොඳයි,මෙයා හොඳයි,මෙයා වැරදියි,මේ විදියට අපි මුලා වෙනව.එකෙන් අපි එක එක දේ එක්ක, එක එක අය එක්ක ගැටෙනවා.මේකට මම කැමතියි,මෙයාට මම කැමති,මෙයාට කැමති නෑ ,මම මෙයගෙන් පලිගන්නව.මෙන්න මේ විදියට ගැටෙන නිසාම අපි අවසානයෙදි දුකට පත් වෙනවා .එසේනම් අපි මෙ දුකට පත් වෙන්නෙ අපි ලෝකය ඇතිසැටියෙන් නොදැකීමෙනුයි .අවබෝධ නොකරගැනීමෙනුයි.

වෙසක් පෝය දවසෙ සිල් ගත්තම හාමුදුරුවො කියපුවයින් වැඩිපුරම මගේ හිතට කාවැදුනෙ ඔන්න ඔය දේ...ඉතින් මමත් ඔගොල්ලොත් ලෝකය  අවබෝධ කරගනිමු නේද!!!